U weet dat uw zintuigen niet 100 procent te vertrouwen zijn. Er zijn heel veel leuke voorbeelden te vinden die illustreren dat uw ogen uw brein kunnen bedotten.
Maar u begrijpt dat we bij de radio meer geïnteresseerd zijn in auditieve illusies. Luister bijvoorbeeld eens naar het geluidsclipje dat het hoofd biowetenschappen van het wetenschapsmuseum van Philadelphia in mekaar knutselde voor de tentoonstelling ‘Your brain‘.
Eerst hoor je een geluidsbestandje dat digitaal bewerkt is zodat er niks van te maken valt. Vervolgens hoor je een vrouwenstem die zegt ‘The Constitution Center is at the next stop‘. Als je daarna dat bewerkte clipje terug hoort, herken je heel duidelijk ‘The Constitution Center is at the next stop’.
Wat zeggen we? Je kan het nonsensstukje niet eens meer beluisteren zonder de boodschap te herkennen. Een beetje zoals je wellicht nooit meer naar Could you be loved zal kunnen luisteren zonder dat je Bob Marley duidelijk ‘theezakje’ hoort zingen (vanaf 3’06”).
‘Cognitieve verwachting’ heet zoiets in kringen van gedragskundigen. Simpel gezegd komt het erop neer dat de hersenen maar een deeltje gebruiken van informatie die via de zintuigen wordt verkregen. De rest vult het brein zelf aan.
Voor liefhebbers van audio-illusies zijn hier nog de ‘kapsalonillusie‘, de auditieve tegenhanger van de penrose-trap en het Mcgurk-effect.
